Ohiko euskal mintzamoldeen antologia

INK.: Zer da partida, bakoitzak artzen duena?

LEK.: Bakotxai tokatzen diona. Bi parte o iru parte o bost parte ttuen, batzuk geyo, bestik gutxiyo, nola den.

INK.: Gero emen kofradian edo kajak atera eta...

LEK.: Bai, benta.

INK.: Bai, jartzen dira orrela...

LEK.: Benta, arraya itteko; bentara, bai. Preziyua jartu ta asitzen die, goittik asitzen die, bajan, bajan, bajan, e?, ta ia señek se itten duen.

INK.: Eta ori nola deitzen da?

LEK.: Ori, benterua gizona eta gero an daosten emakumiak ayen zai, martxantak.

INK.: Emakumeak?

LEK.: Emakumiak o gizasemiak igual.

INK.: Eta zer egiten dute martxantek?

LEK.: Martxantak se itte unten? Pues ari, se preziyo ugun "nik olateño bajatzen ba, artukut". Biño nola daosten bos, sei, amar, ogei lagun deste igual asitzen die eundikan. Ta eundi betti, betti, betti ta, ño!, oañtxe presiyua, laroei, laroei, irueita emeretzi, betti asitzen denin, tak! neetzako! Bale! Es nun posible geyo bajatzia seatik beste batek artuko baino. Uan, xeguratze isatikin denak ba pakarrak artuko zulan, ingo luke arraiak baja, baja, baja, berak nai dun presiyo... Biño an daoste bestiak sai jarriyak eta oañtxet neri konbeni zait presiyua, tak! neetzako!, e? Ta bestiak gelditzen die "alua, nik e artuko nike ba, ba!"

[...]

INK.: Bai, nola?

LEK.: Txakurrana.

INK.: Bai eta ori zer da?

LEK.: Ori da, arraya igual gutxi samar ta bentara emateko serik es, ta itxekotz artze ute ta beste pixka at saldu ixilka, e, txakurrana. Ta ori gelditzen da mutillentzat, arrayoi. Barkuko eskifayantzat.