47. artikulua.— Zuzendari nagusiaren eta Idazkaritzaren eginkizunak
5. Idazkaritzak, zuzendari nagusiaren agintaritzapean, Konferentzia Orokorraren, eta haren komite eta batzordeen dokumentu, txosten eta ebazpenak jaso, itzuli eta banatuko ditu; bilkuretan esandako diskurtsoen interpretazioa jarriko du; bilkuren hitzez hitzeko aktak eta akta laburtuak idatzi eta banatuko ditu; dokumentuak Konferentzia Orokorraren artxiboetan gordeko ditu; eta Konferentzia Orokorrak agintzen dizkion gainerako ataza guztiak beteko ditu.
48. artikulua.— Lan-hizkuntzak
Arabiera, txinera, espainiera, frantsesa, ingelesa eta errusiera dira Konferentzia Orokorraren lan-hizkuntzak.
49. artikulua.— Konferentzia Orokorra batzartzen den herrialdeko hizkuntza
Konferentzia lan-hizkuntzetako bat ez den hizkuntza nazionaleko herrialde batean batzartzen denean, Kontseilu Betearazleak baimena izango du herrialde horretako hizkuntza erabiltzeko xedapen bereziak hartze aldera Konferentziak irauten duen bitartean.
50. artikulua.— Beste hizkuntza batzuen interpretazioa
Eskuordeek lan-hizkuntzetako bat ez den edozein hizkuntzatan egin ahal izango dute hitz, baina arduratu beharko dute beren diskurtsoa haiek aukeratzen duten lan-hizkuntzan interpretatzeaz; Idazkaritza arduratuko da beste lan-hizkuntzetako interpretazioaz.
51. artikulua.— Lan-hizkuntzen erabilera
Lan-dokumentu guztiak, Konferentzia Orokorraren Egunkaria izan ezik, lan-hizkuntzetan argitaratuko dira. Osoko bilkuren hitzez hitzeko aktak edizio bakar batean argitaratuko dira behin-behinean; izan ere, edizio horretan, hizlariak erabilitako lan-hizkuntzan jasoko da hitzaldia. Akta horiek edizio bakar batean argitaratuko dira behin betiko; hartan, hizlariek erabilitako lan-hizkuntzetan jasoko dira hitzaldiak; baldin eta hitzaldiok frantsesa edo ingelesa ez diren lan-hizkuntzetan egin badira, orduan hitzaldion ondoren, hizkuntza horietako batean edo bestean egindako itzulpenak txandaka jasoko dira, alegia, bilkura batean frantsesa erabiltzen bada hurrengoan ingelesa erabiliko da.
52. artikulua.— Hizkuntza ofizialak
1. Hauek izango dira Konferentzia Orokorraren hizkuntza ofizialak: arabiera, txinera, espainiera, frantsesa, hindia, ingelesa, italiera, portugesa eta errusiera.
2. Beste edozein hizkuntza ere Konferentzia Orokorraren hizkuntza ofizial gisa onartu ahal izango da estatu kide interesdunak edo interesdunek hala eskatuta; hala ere, estatu kide batek ere ezin izango du eskaera hori hizkuntza baterako baino gehiagotarako aurkeztu.
53. artikulua.— Lan-hizkuntzen erabilera
1. Hizkuntza ofizial guztietara itzuliko dira Konstituzioaren testuaren aldaketa guztiak, eta Konstituzioan eta UNESCOren izaera juridikoan eragina duten Konferentziaren erabaki guztiak.
2. Eskuordetza batek eskatuta, beste edozein hizkuntza ofizialetara beste edozein dokumentu garrantzitsu itzuli ahal izango da, bilkuren hitzez hitzeko aktak barne. Kasu horretan, eskuordetza horrek horretarako behar diren itzultzaileak jarri beharko ditu.
56. artikulua.— Bilkura pribatuen aktak
Lan-hizkuntzetan idatzitako bilkura pribatuen hitzez hitzeko aktak Erakundearen artxiboetan gordeko dira, eta ez dira argitaratuko, salbu eta Konferentzia Orokorrak beren-beregi baimentzen badu akta horiek argitaratzea.
76. artikulua.— Xedapen orokorrak
2. Oro har, ez da ebazpen-proiekturik eztabaidatuko, ez eta bozkatuko ere, baldin eta haren testua eskuordetza guztiei jakinarazi ez bazaie lan-hizkuntzetan, bilkura hasi baino hogeita lau ordu lehenago gutxienez.