Galderako adibideei erreparatuz, azentu-indarra, egitekotan, lehen silaban egiten da normalean egungo euskara estandarrean (ai.ta eta a.ma); baina azentu horren intentsitatea inguruko hizkuntzena baino askoz apalagoa da [ai.ta.da.tor], [a.mak.da.ki.ho.ri].

Bokatiboak baldin badira, halere, azken silaba nagusitzen da erabat beste guztien gainetik (ai.ta, a.ma): [za.toz, ai.ta!], [es.ke.rri. kas.ko, a.ma].

Nolanahi ere, Euskaltzaindiak arautu gabeko esparrua da azentuarena, eta gai horri buruzko bibliografia ere urria da euskararen ondarean.

Erabilgarritasunari begira, Eusko Jaurlaritzaren Hezkuntza Saileko Euskara Zerbitzuak argitaraturiko Ahoskera liburukian badaude galderan azaldutakoari buruzko argibide baliagarri batzuk: Ahoskera (EIMA), 54. or.. Horko iritzian, labur adierazita, puntu hau da kontuan hartzekoa:

Euskararen azentua, auzo-erdarenekin alderaturik, ez da azentu nabarmena. Euskaraz, oro har, silaba batetik bestera, ez da azentu-indargunerik sobera nabarmentzen. Tokian tokiko ohiturak ere ez dira berdinak beti.