- etxe-abade
- apate
- apat
- apatia
- arol
- Aitor
- apala
- balda
- at
- athendustatü
- atamüstatü
- ari
- bagant
- lumera
- parada
- barbildu
- barga
- barrandan
- barrundatu
- barruki
- barik
- mazka
- barrabaska
- ardanburu
- ardangrina
- ituten
- ekera
- geun
- daragun
- sorna
- fiat
- fiodera
- gingil
- karkaila
- garbeltxagi
- gargale
- garhi
- gari ‘garatxo’
- gartu
- gesu/gesi
- guda
- ats
- olagarro
- zainezo
- naflatu
- lapar
- makulu
- putiko
- sendor ‘sorta’
- txortan
- urre gorri
- urritu
- erruki
- oxatu
- uztargi
- platuxa
- zumai
- zirotz
- zilar zuri
- bipotz
gartzeta (kartxet ~1580: IbargC; garzeta 1643: Ax). ■ Hitz zabaldua (bizk., gip., lap.). Aldaerak dira gar(t)zeta, k(h)ar(t)zeta (bizk., gip., lap.; Pouv) eta kartxet(a) (bizk.; IbargC, Larm).
Esanahiak dira ‘garondo’ (Ax okhasinoa kopetan… illetsu da… baiña garhaitean, garzetan, gibel aldean, motz) eta ‘(garondoko) adats’ (IbargC kartxet, Uriarte nere kartzetak gauetako tantoz (beterik)).
gartzetadun (“guedejudo” karzetadun Larm; kartxetadun Ezale 1899), gartzetazur (“occipital” karzetazur Larm).
► Homofonia gorabehera, ez du lotura etimologikorik gar- familiarekin (cf. garaite, garondo): Azkuek ohartarazi bezala (s.v. kartxeta), gazt. garceta “pelo de la sien, que cae a la mejilla y allí se corta o se forma en trenzas” izan daiteke. Hortaz, ‘(garondoko) adats’ litzateke hitzaren lehen adiera.