Leku-izenak

- Info

*: Remplacer un ou plusieurs caractères
(mendi*, aba*za, *mendi)

?: Remplacer un seul caractère
(oihan?, e?titxu, ?adriano)

Beskoitze - Lieux - EODA

Beskoitze (Commune)

Identité:
Antolakuntza/Udalerria
Habitant:
beskoiztar 
Normatif:
norme de l'Académie 
Localisations:
  • munio berascoiz - (1000-1100 [1881]) CIERB.IABAL2 , F.206 [LU.NOBDP, II, 155. or.]
    (...)
    Cart de Leyre [...] fº 206, XIe siècle, Munio Berascoiz
    (...)

    Que: Gizona
    : Nafarroa
    Origine: LU.NOBDP

  • galindo berasco-iz - (1050 [1881]) CIERB.IABAL2 , F.201 [LU.NOBDP, II, 155. or.]
    (...)
    Cart. de Leyre, fº 201, ch. de 1050: Galindo Berasco-iz
    (...)

    Que: Gizona
    : Nafarroa
    Origine: LU.NOBDP

  • lope berascoiz - (1066 [1881]) CIERB.IABAL2 , F.197 [LU.NOBDP, II, 155. or.]
    (...)
    Cart. de Leyre [...] fº 197, 1066: Lope Berascoiz
    (...)

    Que: Gizona
    : Nafarroa
    Origine: LU.NOBDP

  • briscorz, briscoicz sanz de_ - (1249 [1966, 2011]) NAN.C , 193 [IKER.27, 25. or. (Briscous)]
    (...)
    briscorz, briscoicz Sanz de_, 1249 (Archiv-Nav.193)
    (...)

    Que: Gizonezkoa
    : Beskoitze
    Origine: IKER.27

  • briscos petrus sancii de_ - (1249 [1966, 2011]) NAN.C , 194 [IKER.27, 65. or. (Ustaritz)]
    (...)
    briscos Petrus Sancii de_, 1249 (Archiv-Nav.194)
    (...)

    Que: Gizonezkoa
    : Uztaritze, Beskoitze
    Origine: IKER.27

  • briscos par. de_ - (1249 [1966, 2011]) NAN.C , 194 [IKER.27, 24-25. or. (Briscous)]
    (...)
    briscos par. de_, 1249 (Archiv-Nav.194)
    (...)

    Que: Eliza, herria
    : Beskoitze
    Origine: IKER.27

  • cristos (sic) - (1331/05/02, 1381/09/28 [1896-1962, 1966, 2011]) R.GASC , -- [IKER.27, 24-25. or. (Briscous)]
    (...)
    Cristos (sic) haute et basse justice de Rd Durand, uni à Guiche, Bardos, Urt, 2.5.1331 (RGascons), concédé avec ces trois paroisses à A. De Durfoit, 28.9.1381 (RGascons)
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: IKER.27

  • bruscos - (1338 [1863, 1966, 2011]) RAY.DTBP , -- [IKER.27, 25. or. (Briscous)]
    (...)
    bruscos 1338 (Raymond-Dict.)
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: IKER.27

  • briscos lo caperan de_ - (1347, 1371 [1966, 2011]) IKER.27 , 267. or. (Population Labastide-Clairence XIV)
    (...)
    briscos Lo caperan de_, 1347, 1371
    (...)

    Que: Elizgizona
    : Bastida (BN)
    Origine: IKER.27

  • briscos per arnaut de_ - (1353 [1966, 2011]) NAN.C , 4 [IKER.27, 25. or. (Briscous)]
    (...)
    briscos Per Arnaut de_, 1353 (Archiv-Nav.4)
    (...)

    Que: Gizonezkoa
    : Beskoitze
    Origine: IKER.27

  • beraizcois sauçol de_ - (1368 [1966, 2011]) NAN.C , 3 [IKER.27, 25. or. (Briscous)]
    (...)
    beraizcois Sauçol de_, 1368 (Archiv-Nav.3)
    (...)

    Que: Gizonezkoa
    : Beskoitze
    Origine: IKER.27

  • berazcoz bertruc de_ - (1368 [1966, 2011]) NAN.C , 3 [IKER.27, 25. or. (Briscous)]
    (...)
    berazcoz Bertruc de_, 1368 (Archiv-Nav.3), homme d’arme de Peyrot d’Agramont
    (...)

    Que: Gerlaria
    : Beskoitze
    Origine: IKER.27

  • briscos chemen de_ - (1371 [1966, 2011]) NAN.C , 227 [IKER.27, 25. or. (Briscous)]
    (...)
    briscos Chemen de_, 1371 (Archiv-Nav.227)
    (...)

    Que: Gizonezkoa
    : Beskoitze
    Origine: IKER.27

  • beraskoizkoak - (1571) Lç.ABC , 3
    (...)
    *HEUSKAL-HERRIAN GAZTETASUNAREN IRAKASTEKO KARGUA DUTENER ETA GOITIKO GUZIER, *I *LEIÇARRAGA *BERASKOIZKOAK Iainkoaren grazia desiratzen
    (...)

    Que:
    :
    Origine: OEH.ONOM

  • beraskoizkoak - (1571) , 909
    (...)
    Guzizko Andre Noble *Ioanna *Albrete *Nafarroako Regina *Bearnoko Andre gehien etc denari, bere zerbitzari guzizko xipiak eta guzizko obedientak, *Ioannes *Leizarraga *Beraskoizkoak, *Iesus *Kristen grazia eta bakea desiratzen
    (...)

    Que:
    :
    Origine: OEH.ONOM

  • berascoiz - (1571) , Dedic.
    (...)
    Briscous (Con. de la Bastide-Clairence). Ioannes Leiçarraga Berascoizcoac, 'Iean de Liçarrague de Briscous
    (...)

    Que:
    :
    Origine: AG.M.FPTPF

  • beraskoitz - (1571 [1986]) , -- [IRI.TVC, 158. or.]
    (...)
    Beraskoitz, que es la forma que usa Leiçarraga el siglo XVI en relación con su pueblo natal
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: IRI.TVC

  • berascoizcoac - (1571 [2000]) , -- [SAL.STAIN, 121. or.]
    (...)
    Leizarraga natural de dicha localidad (este autor emplea exactamente Berascoizcoac, ‘el de Beraskoitz’
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.STAIN

  • Beskoitze - (1835) Arch.Gram , 210
    (...)
    Arrondissement de Bayonne / CANTON DE LABASTIDE-CLAIRENCE [...] En Français: Briscous... Population: 1820
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: Arch.Gram

  • bezkoitz - (1853) Hb.Esk , 149
    (...)
    *Bezkoitz dena basa zen izena hartzean, Lotzen zela ageri petral garbitzean; Beharrik Yainkoak du han gatza ezarri Eta haren segidan harria egorri
    (...)

    Que:
    :
    Origine: OEH.ONOM

  • briscous - (1863) RAY.DTBP , 36b
    (...)
    BRISCOUS, con. de la Bastide-Clairence. - Bruscos, 1338; Briscos, 1348 (rôles gascons). - Hiriberry, 1793. (Ce dernier nom signifie, en basque, Villeneuve.) - On dit en basque Beskoitce
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: RAY.DTBP

  • briscous - (1863) RAY.DTBP , introduction XV
    (...)
    6º CANTON DE LA BASTIDE-CLAIRENCE. // (5 communes, 6,963 habitants.) // Ayherre, la Bastide-CIairence, Briscous, Isturits, Urt
    (...)

    Que: Udalerria
    : Lapurdi
    Origine: RAY.DTBP

  • beskoitce - (1863) RAY.DTBP , --
    (...)
    On dit en basque Beskoitce
    (...)

    Que:
    :
    Origine: AG.M.FPTPF

  • briscous, berazkoitz, bezkoitz - (1909) VIN.INTELB , 352. or.
    (...)
    Il faut toujours procéder avec méthode, rechercher les formes les plus anciennes et les plus complètes du nom, eu déterminer les divers composants et en déduire le sens qui ne doit pas être en désaccord avec la réalité matérielle [...] Arnegui se prononçait encore en 1614 Aranegui, c’est à dire «abondance de pruniers», Briscous est proprement Berazkoitz et non Bezkoitz comme ou dit aujourd’hui; Arcangues est Arcangoitz (ar, gain) et non Arrangoitz; Lahirigoyen est abrégé de Labehirigoyen «four à chaux en haut du village»
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: VIN.INTELB

  • beskoitze, berazkoitz - (1912) VIN.TB , 407. or.
    (...)
    Les altérations de noms basques cités dans les anciens textes gascons, français, espagnols ou latins, ne sont point purement fantaisistes ou arbitraires, comme le suppose M. de Jaurgain. Les uns veulent expliquer des mots qu’on ne comprenait plus : fonsrabidus pour Fontarabie, auricoctus pour Urcuit. Les autres ne sont inspirés que par les besoins de faciliter la prononciation, mais telles quelles elles nous sont précieuses parce qu’elles comprennent des éléments qui ont disparu du basque moderne : le r de Briscous pour le moderne Beskoitze nous est confirmé par le Berazkoitz de Liçarrague
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: VIN.TB

  • beskoitze'n - (1926) ETX.EEI , Euskera III-IV (1926), 97. or.
    (...)
    Bidartia (Beskoitze'n...)
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: ETX.EEI

  • beraskoitze - (1945) CB.MAT , V-2, P.110

    Que:
    :
    Origine: CB.MAT

  • beskoitze - (1945) CB.MAT , V-2, P.110

    Que:
    :
    Origine: CB.MAT

  • briscous - (1945) CB.MAT , V-2, P.110

    Que:
    :
    Origine: CB.MAT

  • beraskoitz (briscous) (top.) - (1953 [1997]) M.AV , 463
    (...)
    463. paragrafoa.- naba «gran llanura próxima a las montanas» (Oih.), «vertiente» «barranco» :Navaz (Nauaz, en 1207). Para Navascués (vasc. Isaba y Uztarroz Nabaskóze) v. G. Rohlfs. RFE XXXVI 244. Como no me ha sido posible comprobar la forma vasca Nabaskoitz indicada por Caro Baroja (Mat. 135), no mantengo la aproximación, ; en cuanto a la terminación. con los apellido, vasco-franceses Garicoïts y Samacoix (Zamacois). Parece sin embargo haber existido una cierta vacilación entre -o(t)z y –oi(t)z a juzgar por el contraste entre formas vascas y románicas de algunos nombres de población como Arrangoitze / Arcangues (doc. Arc(h)angos, Argangos, Argangois) y Beskoitze (beraskoiztar en Leiçarraga) / Briscous(doc. Bruscos, Briscos), cf. Bruscós en Rohlfs, p. 236. Las formas romances muestran además una curiosa diferencia de acento en los dos últimos topónimos. Si no es errata o descuido. Planam de Nabart, in Baztan, Irache 1212. facilitaria un análisis simple del mod Narvarte cuya primera vibrante se debería a repercusión.
    (...)

    Que:
    :
    Origine: M.AV

  • bezkoitze (top.) - (1953 [1997]) M.AV , 147, 463
    (...)
    147. paragrafoa.- bele, bela «cuervo»: antr. Aper Beta, Salinas de Añana, a. 932 (CSM, 26). Derivado suyo es Belaco (a. 1072, Vizc., M. Gómez-Moreno, «De epigrafía vizcaína», 21). Belasco (Velasco): «Belasco no es más que el mismo vocablo con el suf. -sko, de tan frecuente aplicación a toda clase de palabras y, en particular, a nombres de animales, con cierto matiz diminutivo o afectivo: idisko, oillasko» (Fr. I. Omaechevarría, Hom. a Urquijo, II, 157-158). También ha sido empleado como antropónimo otro derivado de bele, belatx, belatz «gavilán» «corneja»: Belaza (Vizc., M. Gómez-Moreno, o. c., 22), Belagga (CSM, 65. año 991), Belagga abbas (ib.,155, a. 1055), Blagga Esteríz, merino in tota Bizcahia (ib. 247, año 1082); Gomiz Belaza (Bec. got. de Cárdena, VI y IX, a. 963 y 964), Belaza (ib. XXI, a. 967). No debe ocultarse sin embargo que hay un hecho importante en contra de la relación etimológica de Velasco con vasc. bele. Luchaire señaló que Berasco (Brasco, Brasc), que aparece algunas veces en documentos navarros y del S. de Francia, parece ser la forma vasca de ese nombre: recuérdese que las correspondencias regulares son vasc. r : romances hispánicos vecinos l, y vasc. l : rom. II en posición intervocálica. Así encontramos en Lacarra Berasco coca (250) y Lope erascoyz (251), con pérdida de b al quedar entre vocales. Berascoiz puede proceder del gen. Belasconís con pérdida vasca de n, y ésta podría ser la etimo-logía de Briscous, vasco actual Bezcoitze, pues Leiçarraga —natural de esa población— escribe Berascoizco, mejor que la propuesta , por Rohlfs, RFE 36, 235 s. Hay también apellido Berascola (Verascola) en Vizc. En los siguientes, probablemente sea preferible pensar ante todo en bel(h)ar, berar «hierba» (v. 149 y 151): Belamendia, Belandia (Belaundia), Belate, Belategui, Beloqui. A pesar de su semejanza formal con bel(h)aun «rodilla», que al parecer se ha usado alguna vez como «encrucijada», será también mejor ver la misma base en Belaunde, Belaungain, Belaunza (Belunza), Belaunzaran, en cuya formación entraría en ese caso el suf. -une (579).Cf. también Belaochaga, Belaustegui (Belasteguí, Belaustegui-goitia) y la calle Belosticalle en Bilbao, ant. Belaoxticalle.Para Irigoyen (35), Belauztegui es «paraje de heno». Cf. in loco qui dicitur Jaun Berasco Ydoy, 1228, en Mañeru. Para belatz, añádase Munnio Belaza, Valpuesta 950. Y, ya que se han mencionado aves rapaces, tal vez convenga consignar que Falcon, patr. Falconíz y Falcoíz (Luchaire, p. 157), parece tener una forma vasca en Balcoe Latorlegui en Eneriz, año 1105. Para Vigila, Veila,Vela, patr. Veilaz, etc., remito a Menéndez Pidal, Orígenes § 142. No creo que haya que descartar la posibilidad de que cast. bellaco sea un diminutivo de este antropónimo. Así vizc. Ellacuria (hay también Ellacuriaga) sería el equivalente de Villa Bellaco en doc. leonés de 1073. 463. paragrafoa.- naba «gran llanura próxima a las montanas» (Oih.), «vertiente» «barranco» :Navaz (Nauaz, en 1207). Para Navascués (vasc. Isaba y Uztarroz Nabaskóze) v. G. Rohlfs. RFE XXXVI 244. Como no me ha sido posible comprobar la forma vasca Nabaskoitz indicada por Caro Baroja (Mat. 135), no mantengo la aproximación, ; en cuanto a la terminación. con los apellido, vasco-franceses Garicoïts y Samacoix (Zamacois). Parece sin embargo haber existido una cierta vacilación entre -o(t)z y –oi(t)z a juzgar por el contraste entre formas vascas y románicas de algunos nombres de población como Arrangoitze / Arcangues (doc. Arc(h)angos, Argangos, Argangois) y Beskoitze (beraskoiztar en Leiçarraga) / Briscous(doc. Bruscos, Briscos), cf. Bruscós en Rohlfs, p. 236. Las formas romances muestran además una curiosa diferencia de acento en los dos últimos topónimos. Si no es errata o descuido. Planam de Nabart, in Baztan, Irache 1212. facilitaria un análisis simple del mod Narvarte cuya primera vibrante se debería a repercusión.
    (...)

    Que:
    :
    Origine: M.AV

  • briseos, briscous, bruscos (top.) - (1953 [1997]) M.AV , 147, 463
    (...)
    147. paragrafoa.- bele, bela «cuervo»: antr. Aper Beta, Salinas de Añana, a. 932 (CSM, 26). Derivado suyo es Belaco (a. 1072, Vizc., M. Gómez-Moreno, «De epigrafía vizcaína», 21). Belasco (Velasco): «Belasco no es más que el mismo vocablo con el suf. -sko, de tan frecuente aplicación a toda clase de palabras y, en particular, a nombres de animales, con cierto matiz diminutivo o afectivo: idisko, oillasko» (Fr. I. Omaechevarría, Hom. a Urquijo, II, 157-158). También ha sido empleado como antropónimo otro derivado de bele, belatx, belatz «gavilán» «corneja»: Belaza (Vizc., M. Gómez-Moreno, o. c., 22), Belagga (CSM, 65. año 991), Belagga abbas (ib.,155, a. 1055), Blagga Esteríz, merino in tota Bizcahia (ib. 247, año 1082); Gomiz Belaza (Bec. got. de Cárdena, VI y IX, a. 963 y 964), Belaza (ib. XXI, a. 967). No debe ocultarse sin embargo que hay un hecho importante en contra de la relación etimológica de Velasco con vasc. bele. Luchaire señaló que Berasco (Brasco, Brasc), que aparece algunas veces en documentos navarros y del S. de Francia, parece ser la forma vasca de ese nombre: recuérdese que las correspondencias regulares son vasc. r : romances hispánicos vecinos l, y vasc. l : rom. II en posición intervocálica. Así encontramos en Lacarra Berasco coca (250) y Lope erascoyz (251), con pérdida de b al quedar entre vocales. Berascoiz puede proceder del gen. Belasconís con pérdida vasca de n, y ésta podría ser la etimo-logía de Briscous, vasco actual Bezcoitze, pues Leiçarraga —natural de esa población— escribe Berascoizco, mejor que la propuesta , por Rohlfs, RFE 36, 235 s. Hay también apellido Berascola (Verascola) en Vizc. En los siguientes, probablemente sea preferible pensar ante todo en bel(h)ar, berar «hierba» (v. 149 y 151): Belamendia, Belandia (Belaundia), Belate, Belategui, Beloqui. A pesar de su semejanza formal con bel(h)aun «rodilla», que al parecer se ha usado alguna vez como «encrucijada», será también mejor ver la misma base en Belaunde, Belaungain, Belaunza (Belunza), Belaunzaran, en cuya formación entraría en ese caso el suf. -une (579).Cf. también Belaochaga, Belaustegui (Belasteguí, Belaustegui-goitia) y la calle Belosticalle en Bilbao, ant. Belaoxticalle.Para Irigoyen (35), Belauztegui es «paraje de heno». Cf. in loco qui dicitur Jaun Berasco Ydoy, 1228, en Mañeru. Para belatz, añádase Munnio Belaza, Valpuesta 950. Y, ya que se han mencionado aves rapaces, tal vez convenga consignar que Falcon, patr. Falconíz y Falcoíz (Luchaire, p. 157), parece tener una forma vasca en Balcoe Latorlegui en Eneriz, año 1105. Para Vigila, Veila,Vela, patr. Veilaz, etc., remito a Menéndez Pidal, Orígenes § 142. No creo que haya que descartar la posibilidad de que cast. bellaco sea un diminutivo de este antropónimo. Así vizc. Ellacuria (hay también Ellacuriaga) sería el equivalente de Villa Bellaco en doc. leonés de 1073. 463. paragrafoa.- naba «gran llanura próxima a las montanas» (Oih.), «vertiente» «barranco» :Navaz (Nauaz, en 1207). Para Navascués (vasc. Isaba y Uztarroz Nabaskóze) v. G. Rohlfs. RFE XXXVI 244. Como no me ha sido posible comprobar la forma vasca Nabaskoitz indicada por Caro Baroja (Mat. 135), no mantengo la aproximación, ; en cuanto a la terminación. con los apellido, vasco-franceses Garicoïts y Samacoix (Zamacois). Parece sin embargo haber existido una cierta vacilación entre -o(t)z y –oi(t)z a juzgar por el contraste entre formas vascas y románicas de algunos nombres de población como Arrangoitze / Arcangues (doc. Arc(h)angos, Argangos, Argangois) y Beskoitze (beraskoiztar en Leiçarraga) / Briscous(doc. Bruscos, Briscos), cf. Bruscós en Rohlfs, p. 236. Las formas romances muestran además una curiosa diferencia de acento en los dos últimos topónimos. Si no es errata o descuido. Planam de Nabart, in Baztan, Irache 1212. facilitaria un análisis simple del mod Narvarte cuya primera vibrante se debería a repercusión.
    (...)

    Que:
    :
    Origine: M.AV

  • briscous, beskoitze, berascoiz- - (1959) M.FHV , 12.3 par., 227. or. (4. oh.)
    (...)
    La pronunciación fricativa entre vocales y en contextos abiertos de estas consonantes sonoras [b, d, g] , que ha llevado en muchos casos a su pérdida total en hablas modernas, es sin duda muy antigua. Dan fe de ello los ejemplos de caída que se encuentran en nombres compuestos de lugar ya en la Edad Media: (...) En el grupo nombre más patronímico es también corriente la pérdida: Lope Erascoyz < Belasconis, cf. el antr. Berasco < Belasco; Arnatl Arçeyz < garceyz, cf. antr. Garcia; Miguel Arindoiz < Galindonis, cf. antr. Garindo < Galindo, todos en Navarra, en el siglo XIII [Cf. Manéndez Pidal, Orígenes, 59, p. 322. El genitivo Belasconis acaso esté representado por el nombre de población Briscous, vasc. mod. Beskoitze, que Leiç., nacido allí, escribía Berascoiz-]
    (...)

    Que:
    :
    Origine: M.FHV

  • berascoizco, beskoitzeko - (1959) M.FHV , 6.5 par., 134. or. (12. oh.)
    (...)
    Hay frecuente vacilación entre formas con y sin -e (...) Azkue (Diccionario s.v. atze) expresa la opinión de que -e no es más que el resultado de la aglutinación de la "vocal de unión": aparecen en efecto empleados preferentemente en los casos locales (...) A juzgar por los textos, se trata de una tendencia que ha hecho progreso en los últimos 400 años. Leiçarraga se decía Berascoizco 'de Briscous', mientras que hoy dirían Beskoitzeko
    (...)

    Que:
    :
    Origine: M.FHV

  • briscous: beskoitze, beskoiztar (bezkoitze) - (1966) DASS.HHIE , 3, 12. or.
    (...)
    [12. orrialdeko oharra] Erranen dute naski batzuek aiphatu ditugun herrientzat bertze izen zenbeit ere aditu dituztela... Egia erran, herri batzuentzat izen asko aditzen da erabiltzen, arras berdinak ez direnak. Hala nola: Donaphaleu, Donapaleo, Donapalaio, Donaphaule; Mithiriña, Mithiña, Bithiriñe, Pethiriña: Beyrie; Beskoitze edo Bezkoitze; eta holako...!
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: DASS.HHIE

  • beskoitze (briscous) - (1966) AZK.EDIAL , 38 A
    (...)
    Dialecto bajo navarro
    (...)

    Que:
    :
    Origine: AZK.EDIAL

  • beskoitzeko - (1966 [1995]) DRPLV , V, 321. or.
    (...)
    Oxobi-ren Lan orhoitgarri zonbait, (1888-1958), Baiona 1966, 195 orr.: Zerbitzua utzi baino urthetsu bat Lehentchago Beskoitzeko guardak behar baitzuen jakin arazi noren bitartez nahiko zukeen ondoko egunetan errenta eskuratu
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: DRPLV

  • briscous (beskoitze) - (1966 [2011]) IKER.27 , 24. or. (izenburua)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: IKER.27

  • beskoitze, berezkoitze [sic] - (1974) LIZ.LUR , 25 (mapa), 57. or.
    (...)
    Bardoze eta Gixune, Bidaxuneko kantonamendukoak, eta Berezkoitze [sic] eta Ahurti, Bastidako kantonamendukoak, Iapurtarrak dira, Lapurdiren lfar-Ekialdean
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi Ekialdea
    Origine: LIZ.LUR

  • bricous: beraskoitze - (1974) TXILL.EHLI , 167 B

    Que:
    :
    Origine: TXILL.EHLI

  • briscous < bricius - (1977 [2000]) LEM.TPB , 122-ss [SAL.STAIN, 121. or.]
    (...)
    Actúa [J. Lemoine (1977)] de la misma manera con el resto de los topónimos vascos. Otro ejemplo: el topónimo mayor Briscous / Beskoitze [...] se basa, según Lemoine, en Brixius o Bricius
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.STAIN

  • briscous: beskoitze (beskoiztar) - (1978) E.EUS.UD , Euskera, XXIII (1978, 1), 321. or.

    Que:
    :
    Origine: E.EUS.UD

  • briscous: beskoitze (beskoiztar) - (1979) E.UDAL , 22

    Que:
    :
    Origine: E.UDAL

  • beskoitze, beraskoitz, briscous - (1986) IRI.TVC , 158. or.
    (...)
    En Zaldivia Irastorza (-aundía, -chiqui), cuya forma aparece así en el Nomenc. Guip., es pop. Iurtza, Urretagoena, pop. Urtaguene; en Gainza Urretavizcaya (-aruzcóa, -onuzcóa), pop. Urtizki, Iruarrizaga, pop. Ibárritzà; en Ormáiztegui Ojarvide, pop. Ojarbi, etc., etc., cuyas formas oficiales deben basarse en las no contraídas, estableciendo la ortografía vasca adecuada: Irastortza, Urretagoena, Urretabizkaia, Iruarritzaga, Oiarbide, etc., etc. // En el Norte, sin embargo, se ha optado por Beskoitze en lugar de Beraskoitz, que es la forma que usa Leiçarraga el siglo XVI en relación con su pueblo natal, seguramente porque la oficial Briscous no favorece la conservación. Pienso, sin embargo, que también en esta zona debieran guardarse las formas tradicionales, dentro de los límites que se han apuntado para otros casos
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: IRI.TVC

  • beraskoitz, beskoitze, briscous - (1987) DRPLV , II, 264. or.
    (...)
    Leku izenen euskarazko formak Nafarroan // Nafarroarako Euskaltzaindia prestatzen ari den udal eta auzune izenen zerrenda dela-ta hona hemen neure tesian sartu nuen txatal bat, erdaraz hitz egiterakoan -oz bukaera dutenak nola ahoskatzen diren euskaraz gaiari dagokiola, dirudienez, batzordeko azken batzarre bitan entzun genduenez, batzuetan txistukari afrikariaren lekuan frikaria ere erabiltzen baitute batzuk, seguru asko egungo eguneko erdararen eraginez, zeren halakoetan lehenago Erdi Aroko erromantzeak ere afrikaria izan baitzuen, Nafarroako Ekialdean -Erronkari inguruetan eta abar- eta Aragoi aldean izan ezik. Edozein modutan ere bertako euskaldun lege zaharreko gehiagori galdetu beharko litzaioke arazo honen egoitza zein den argi finkaturik geldi dadin, eta, ondorioz, ahal denik eta tradiziozkoen diren formak hautatzeko posibilitatea izan dezagun, gero zabal erabil litezen Herrialde hark ezarri berri duen legearen arauera. Honela dio: [...] En trisílabos el acento sigue recayendo en la segunda sílaba, Azpíòtz, Azpíotzèn, 'en Azpíroz', Almándòtz, Almándotzèn, 'en Almandóz', este último con acento diferente en castellano aunque no lleve diptongación, si bien en este momento se está desarrollando en el interior de Navarra, no fuera, es decir, ni en Guipúzcoa, ni en Álava, ni en Vizcaya, etc., una tendencia, no generalizada aún, pues en Tafalla y en zonas de habla vasca como Areso no ha penetrado, a acentuarlo como Almándoz, lo que no ocurre con Oronóz, en este caso con acento agudo en todas partes sin vacilación alguna, Eskíròtz. Eskírotzèn, 'en Esquíroz', Bidángòtz, Bidángotzèn, 'en Vidángoz', cuya forma castellana tiene el mismo acento que las vascas occidentales, no de la vasca propia del Roncal [Bidankóze], que como hemos visto está de acuerdo, por otra parte, con el de las formas románicas navarro-aragonesas en -ués, escrito -uasse en la Edad Media, al parecer con -e paragógica en área donde una vocal no femenina en cuanto a la moción de género había caído normalmente en posición fInal, cuyo modelo podemos ver en Beraskoitz, hoy Beskoitze, forma ofIcial Briscous, localidad donde nació Leiçarraga, que vivió el siglo XVI, sin duda patronímico de Berasko < Belasko, con sufIjo -itz más aumento de -e no perteneciente al mismo, la cual procede de la vocal epentética necesaria para la declinación del caso inesivo, etc. Michelena e Yrigaray, BRSVAP, XI (1955), p. 411, señalaron que "Berascoiz puede proceder de Belasconis con pérdida de -n- intervocálica. y ésta podría ser la etimología de Briscous, ... mejor que la propuesta por Rohlfs, RFE 36, 235 s. (Veriscus + -ossu)". Lo más probable es que por ser el Roncal, bajo el punto de vista histórico, área de habla vasca, se hayan impuesto aun en romance formas no diptongadas en -ue"
    (...)

    Que:
    :
    Origine: DRPLV

  • beraskoitz, briscous - (1988 [1990]) DRPLV , III, 134. or. (Euskera, XXXIII (1988), 647-650)
    (...)
    Batzutan, Beraskoitz tipokoak diren forma zaharretan alegia, ez bestelakoetan nahi ta nahi ez, afrikariaren azken iturria latinezko -s bat da, eta izan ere ondo gordetzen da Briscous erdarazko forma ofizialean, ikus joan den abenduan Euskaltzaindiko batzarrera aurkeztatu nuen "Leku izenen euskarazko formak Nafarroan" lana, baina euskaldunen artean azken posizioan zegoenean afrikariaren alde, -tz eginik, neutralizatzeko joera zuen, haren ordaina -z baitzen ikus lat. corpus > eusk. *gorpuz > gorputz, cfr. Michelena, FHV, 2ª edición, 14.6, 287. orr. eta hurr. [4. oin oharra: Luis Michelena. Fonética Histórica Vasca, 2ª ed., San Sebastián 1977].
    (...)

    Que:
    :
    Origine: DRPLV

  • beraskoitz(e), beskoitze (briscous) < bera(r), belharr + -tsu / -itz + -goitz - (1990 [2011]) ORP.TB , 23-24, 97 [SAL.OZ, 36. or.]
    (...)
    Pretende derivar [...] el segundo [topónimo: Beraskoitz(e), Beskoitze (Briscous)] de bera(r)- variante de belharr « hierba » con el sufijo de abundancia –tsu o colectivo –itz, seguido del término final –goitz (derivado, a su vez, de goi « alto, en alto »), con el significado global de « hauteur où l’herbe abonde » [...] (ORPUSTAN 1990, p. 23-24 y 97)
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.OZ

  • berascoitz (fr. briscous) - (1995) DRPLV , V, 116. or.
    (...)
    En cualquier caso Leiçarraga, natural de Beraskoitz (en francés Briscous), es la figura central del movimiento vasquizante impulsado por la Corona de Navarra y el Protestantismo
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: DRPLV

  • beraskoitz, vulg. beskoitze, map. briscous - (1995) DRPLV , V, 33. or.
    (...)
    Por otra parte tenemos también Brasc d'Isave a.1338 CartOssau 12A (p. 83), donde Brasc es una forma procedente de Berasco < Belasco, por paso de -l- intervocálica a -r- entre hablantes vascos, cfr. la localidad de Beraskoitz, vulgarmente Beskoitze, cuyo topónimo aparece en los mapas como Briscous, en zona vasca, formación que responde al patronímico correspondiente, con forma oficial de tipo gascón absolutamente desfigurada
    (...)

    Que: Antroponimoa
    : Ossau
    Origine: DRPLV

  • briscous / beskoitze < beraskoitz - (2000) SAL.STAIN , 121. or.
    (...)
    Briscous / Beskoitze cuya forma antigua era Beraskoitz –que tiene en Navarra el paralelo Belascoáin / Beraskoain– como podemos ver en la obra de Leizarraga natural de dicha localidad (este autor emplea exactamente Berascoizcoac, ‘el de Beraskoitz’, y no resulta difícil pensar que el nombre acababa en -tz, sobre todo teniendo en cuenta el final de la variante actual), se basa, según Lemoine, en Brixius o Bricius, formas que no pueden explicar de ninguna manera Beraskoitz
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.STAIN

  • briscous, beraskoitz ou beraizkoitz - (2000) ORP.MAISMED , V. kap., 219. or.
    (...)
    Briscous, en basque Beraskoitz ou Beraizkoitz
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: ORP.MAISMED

  • beraskoitz (beskoitze, briscous) < berasko (velasco) - (2000) SAL.STAIN , 126. or.
    (...)
    Como ya vio A. Irigoien el sufijo topónimico -otz se puede identificar con el sufijo patronímico homónimo (Ilurdotz localidad navarra y patronímico [Illurdotz]), y no sólo -otz; también una serie de topónimos mayores acabados en -oitz (Agoitz, Beraskoitz... Sobre este nombre véase Mitxelena, FHV, 227; véase también el trabajo de 1988 [1957] del mismo autor) tienen la misma terminación que el patronímico, ya que este presenta a menudo variantes diferentes sobre variantes cercanas pero no iguales del mismo antropónimo (cf. Markoitz - Arkoitz, Markotz, Markitz, Markuitz, Markutz sobre Marco, Marci, *Marcu o Enekoitz, Enekotz, Enekitz sobre Eneko, Enek), hecho que dio lugar posteriormente a la vacilación en el sufijo. La cuestión es que tanto en un caso como en el otro el origen está en el genitivo latino, es decir, en el sufijo que en un principio expresaba posesión, fuera de un fundus, un vicus o una villa, o fuera indicación de descendencia (hijo, hija de). // Ocurre, además, que en algún caso encontramos los sufijos -(o)(i)tz y -ain con la misma base antroponímica: Beraskoitz (forma normalizada vasca actual Beskoitze, forma oficial Briscous, en Labort) y Beraskoain, forma vasca bien documentada de la localidad cercana a Pamplona denominada en castellano Belascoáin; como resulta obvio el antropónimo que está en la base es Berasko, variante euskérica del conocido Velasco
    (...)

    Que: Herria, izena
    : Lapurdi
    Origine: SAL.STAIN

  • Beskoitze: beskoiztar - (2000) ARAUA.108 , Euskera, XLV (2000, 3), 945. or.
    (...)
    Beskoitze (euskara); Briscous (ofiziala). Herritar izena: beskoiztar
    (...)

    Que: Udala
    : Lapurdi
    Origine: ARAUA.108

  • Beskoitze: beskoiztar - (2000) ARAUZ.108 , Euskera, XLV (2000, 1), 268. or.
    (...)
    Beskoitze (euskara); Briscous (ofiziala). Herritar izena: beskoiztar
    (...)

    Que: Udala
    : Lapurdi
    Origine: ARAUZ.108

  • briscoz - (2000 [1249]) ORP.MAISMED , I. kap., 24. or. [Enquête]
    (...)
    A Ustaritz incluant Jatxou: Aldave, Guerre, Gusquieguia, Hyrigoien, Hyspirue, Landalda, Gelos, Saraspe, Hyriart, Marrituri, le Lana, Juncars, Auryotz, Naguila, Hariza, Garraut, Hahistura, Lachalda, Surueta, Larçebau, Hiryberri, Estubil, Larrande, Berasu, Peruil, Ferriague, Subieta, Bidart, Castaignada, Arrauts, Heguio, Torobyz, Harauriz, Mespa, Berria, Aranseta, Chavahen, auxquels s’ajoutent deux noms d’origine (Surayda, Briscoz), et qui correspondent aux maisons Aldabe, Agerre, Iguzkihegi, Hirigoien, Haizpuru, Landalde, Jelos, Saraspe, Hiriarte, Marithurri, Larre, “Juncars” (nom roman dont l’équivalent basque est “Ihitz” mais n’est pas sûrement attesté dans la documentation pour cette maison), Auriotz, Nagila, Haritz (représente peut-être une mauvaise graphie de “Haitz”: voir les citations du Livre d’Or), Garralde, Haizpuru, Latsalde, Soroeta, Larzabal, Hiriberri, Ustubil, Larranda, Beratsu, Perule, Harriaga, Zubieta, Bidarte, Gaztainalde, Arrauntz (quartier), Hegi, le nom “Torobyz” paraissant une cacographie du copiste, Herauritz (quartier), Amezpe, Berria, Arhantzeta, Etxabarren. Plusieurs personnes sont nommées par le seul prénom
    (...)

    Que: Jatorria, herria
    : Uztaritze-Jatsu
    Origine: ORP.MAISMED

  • briscous - (2004) MOR.NLPBG , 116. or.
    (...)
    Le terme basque générique pour "herbe" est belhar ou berar, bedar [...] Il faut rattacher aussi á belar "herbe" la commune de Briscous (64), en basque Beskoitze, qui est attestée Beraiscortz en 1249 de *berar-itz-koitz "hauteur où l'herbe abonde"
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: MOR.NLPBG

  • briscous: beskoitz(e) (beskoiztarr) - (2010) ORP.NTB , § 6, 11-12. or.
    (...)
    Briscous, Beskoitz(e) (Beskoiztarr) (beraiscojtz, briscoicz, briscorz 1249, berascois 1368, berascoizco 1571) // Pour expliquer ce nom complexe à trois ou quatre éléments, presque immuable du XIIIe au XVIe siècle avant les réductions du basque oral moderne, la phonétique interdit absolument de faire appel à quelque brusca gascon ou brixius “gallo-romain” (6 [Ibid. [LEMOINE, J., Toponymie du pays basque-français et des pays de l’Adour, Paris, Picard, 1977] p. 124]). Comme le segment initial du nom au génitif locatif donné par Liçarrague, qui était natif de là (“de Briscous”) au XVIe siècle, rappelle d’assez près l’anthroponyme diminutif basque ancien “Belasco” (d’où “Velasquez” etc.), on a proposé, de L. Michelena à A. Irigoyen (7 [A. IRIGOYEN, Sobre toponimia…, op. cit. [Sobre toponimia del País Vasco norpirenaico (observaciones en torno a la obra Toponymie basque de Jean Baptiste Orpustan), Bilbao 1990], p. 65-66, et p. 85-86]), d’y voir un nom de formation anthroponymique. Même si l’équivalence r/l déjà signalée n’a rien de surprenant, la permanence de la vibrante jusqu’au nom moderne doit être prise en compte, et rien n’est moins sûr. C’est même, au vu de la graphie non romanisée de 1249 beraiskoitz en écriture moderne, et plus encore du résultat -(r)i(s)- de la diphtongue avec accent roman (8 [Pour le traitement phonétique gascon des voyelles accentuées, cf. G. ROHLFS, op. cit. [Le Gascon, Etudes de philologie pyrénéenne, Tübingen-Pau, 1970,] p. 116-125]) -(r)ai(s)- constant dans le nom romanisé du XIIIe siècle jusqu’au nom moderne, bien improbable. Tout invite en effet à reconstituer un nom primitif à trois (ou quatre) éléments ber-aitz-ko(-)itz: le premier élément ber(a)- peut être tenu pour une variante ou même la base de berar > belar et bedar “herbe, foin”, qui explique, sans la vibrante finale perdue par effet de dissimilation, aussi bien le bedats souletin moderne “printemps” que très vraisemblablement les toponymes médiévaux assez nombreux Berango, Berasu, Beraztegi (voir J.-B. Orpustan, Les noms des maisons médiévales …, op. cit. [Les noms des maisons médiévales en Labourd, Basse-Navarre et Soule, Izpegi 2000.], p. 201); le second doit être l’oronyme aitz “rocher, hauteur”; le troisième ou bien l’élément -goiz “est, tourné à l’est” bien probable dans quelques noms (Ibid. p. 183), ou bien un double suffixe -ko diminutif et la finale analogique et locative -itz. Le sens du nom ancien de Briscous aurait pu être alors “hauteur d’herbe tournée à l’est” ou “lieu de la petite hauteur d’herbe”
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: ORP.NTB

  • beraskoitz(e), beskoitze (briscous) < berasko - (2011) SAL.OZ , 36. or.
    (...)
    Orpustan muestra en general en sus trabajos una tendencia clara a preferir las explicaciones descriptivas de los topónimos a las antroponímicas, incluso cuando el nombre de lugar en cuestión está basado claramente en un nombre de persona, como es el caso de Arroze (BN, Arros) sobre Arro, Beraskoitz(e) > Beskoitze (L, Briscous) sobre Berasko, o Armendaritze (BN, Armendarits) sobre Armentari. Pretende derivar el primer topónimo de harri « piedra », el segundo de bera(r)- variante de belharr « hierba » con el sufijo de abundancia –tsu o colectivo –itz, seguido del término final –goitz (derivado, a su vez, de goi « alto, en alto »), con el significado global de « hauteur où l’herbe abonde ». Para Armendaritze da la etimología (h)arri « roca », mendi « monte, montaña » y (h)aritz « roble » (ORPUSTAN 1990, p. 23-24 y 97), con la acepción de « chênaie de la montagne rocheuse ». Estas explicaciones etimológicas, como ya puso de manifiesto IRIGOIEN (1990), no pueden ser tomadas en serio
    (...)

    Que: Herria, antroponimoa
    : Lapurdi
    Origine: SAL.OZ

  • beraskoitz - (2011) SAL.OZ , 59. or.
    (...)
    VII – Conclusiones // Las conclusiones a las que hemos llegado en este trabajo respecto a los topónimos acabados en –V(t)z(e) son las siguientes: // a) No se puede hablar de topónimos en -o(t)z, -oz(e), porque, en general, la vocal pertenece al nombre que está en la base. Además, si consideramos -o(t)z, -oz(e) como sufijo independiente se pierde la conexión que los topónimos con dicha terminación tienen con otros de la misma estructura pero con otra vocal (Amikuze, Arruitz, Auritz, Beraskoitz, Geretz...). Por ello, considero que lo más apropiado es hablar de topónimos con final en vocal más sibilante, en los que el sufijo es –tz (Geretz, Oskotz) o –itz (Agoitz, Itoitz)
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.OZ

  • beraskoitz < belasconis, berasko - (2011) SAL.OZ , 59. or.
    (...)
    VII – Conclusiones // Las conclusiones a las que hemos llegado en este trabajo respecto a los topónimos acabados en –V(t)z(e) son las siguientes: [...] e) La evolución ha sido en algunos casos -(o)nis > -(o)itz > -(o)tz, como en *Ationis > A(t)zoitz > A(t)zotz, pero en otros no encontramos el paso intermedio con vocal palatal, bien porque la contracción de vocales ocurrió tempranamente, bien porque el sufijo que tenía, al igual que en patronimia, como característica más acusada la sibilante, se desligó pronto del étimo, se hizo independiente y se pudo añadir a bases antroponímicas foráneas e indígenas. Así tenemos, valga el caso, *Silonis > *Ziroitz > Ziro(t)z junto a Ilurdotz del eusquérico Il(l)urde, Il(l)urdo, y Beraskoitz, para el que se puede proponer un étimo Belasconis con evolución regular en euskera, pero también se puede suponer que el sufijo -itz se ha añadido directamente al nombre Berasko (cf. Belascoáin / Beraskoain y Zuriain)
    (...)

    Que: Herria, antroponimoa
    : Lapurdi
    Origine: SAL.OZ

  • beraskoitz > beskoitze (briscous) - (2011) SAL.OZ , 40. or.
    (...)
    En algunos de los topónimos la terminación es –oi(t)z (Agoitz, N, Beraskoitz > Beskoitze, L, Briscous en la lengua oficial) y en la mayoría –otz, -oz(e). En mi opinión, la vocal suele ser parte del tema y la terminación no es, en la mayoría de los topónimos, -oitz, -otz, -oz(e), sino –itz, -tz, -z(e). A veces la vocal palatal no está presente en la variante actual del topónimo (Artazkotz, Arzotz, Azotz, Bidankoze, N), pero aparece en algún momento de la historia, tal como refleja la documentación, y también ocurre que en algún caso como el mencionado Ilurdotz vs. Illurdoizteguia, la forma con palatal se documenta en otro elemento onomástico diferente, en lo que concierne al denotatum del topónimo, aunque el recurso lingüístico empleado para la creación de ambos haya sido el mismo. Es decir, nos encontramos en ocasiones ante topónimos con final –i(t)z en los que ha habido reducción de la secuencia –oi(t)z (< -o-nis) a –otz, similares a aquellos otros en los que la terminación es –i(t)z (-nis, -ici) por no tener la base -o, aunque puede ser también –Vi(t)z, con -e y -u, esta última, a veces al menos, pero es un tema a estudiar, procedente de una anterior o (cf. Arruitz en Larraun, N, Arroniz en 1280, Arroyz en 1366). En cualquier caso, la vocal en cuestión (-e, -o, -u) corresponde a la base, no al sufijo. En el caso de –i, dado que el sufijo también tiene o puede tener dicha vocal, algunas veces no es fácil precisar si la terminación es en origen –itz (con paso posterior -ii- > -i-) o solo –tz (Armendaritze, BN)
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.OZ

  • beraskoitz - (2011) SAL.OZ , 60. or.
    (...)
    VII – Conclusiones // Las conclusiones a las que hemos llegado en este trabajo respecto a los topónimos acabados en –V(t)z(e) son las siguientes: [...] k) Hay topónimos con final –itz, -tz como Artaitz, Olaitz, Ziaurritz con un apelativo en la base (arte « encina », ola « cabaña pastoril », ziaurri « yezgo ») que coinciden con otros con base antroponímica: Armendaritze, Auritz, Beraskoitz, Gasteiz... Esto querrá decir, tal vez, que dicha terminación procede en todos los casos del genitivo latino
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.OZ

  • beraskoitz (> beskoitze) - (2011) SAL.OZ , 51. or.
    (...)
    Con respecto a Itoitz (N) podemos decir que es, en cuanto a su estructura, similar a Agoitz, Beraskoitz (> Beskoitze) ya mencionados, es decir, la base es presumiblemente un antropónimo y el final que indicaba en origen pertenencia procederá del genitivo latino. Si partiéramos del conocido nombre latino Titus, o mejor dicho, de *Tito, Titonis, probable variante tardía del mismo, obtendríamos *Titoitz que también saldría de añadir directamente el sufijo –itz al nombre *Tito. De *Titoitz, por disimilación de consonantes, en este caso dentales (cf. Artikutza < *Tartikutza, N), habría salido Itoitz
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.OZ

  • beraskoitz / beraskoain < berasko - (2011) SAL.OZ , 40-41. or.
    (...)
    El origen del sufijo creo que hay que buscarlo, siguiendo la opinión de IRIGOIEN (1995, p. 92-93), en el genitivo latino que indicaba posesión, pero con una matización importante: en el caso de los patronímicos indicaba el hijo o hija de alguien (Illurdotz, el hijo o hija de Illurdo) y en el caso de topónimos la hacienda o propiedad del nombre de base (Ilurdotz « la propiedad de Ilurdo »). Esto se ve claro en los pares con final –(V)(t)z / -(i)ain (Auritz / Auriain, N, Beraskoitz / Beraskoain, L,N,...). El sufijo en algún caso podría ser el pirenaico -o(t)z, pero tampoco puede descartarse que si Ani(t)z (N) se interpretaba como « la propiedad de Ani » que equivaldría a « el lugar de Ani », Anotz (N) el de Ano, Armendaritze (BN) el de Armentari, Auritz el de Auri(o), Beraskoitz el de Berasko, Ilurdotz el de Ilurdo, etc., el final –(i)tz se entendiera como « lugar de », de la misma manera que en patronimia el final –tz, precedido de diversas vocales que pertenecerían en principio a la base o al morfema latino del que procedía el sufijo (SALABERRI, 2003 y 2008), indicaba que la persona que llevaba el patronímico era hijo o hija del portador del nombre de base. // De todos modos, si como señala Mitxelena Biscarrués y Biscar(r)ose se han formado sobre bizkar « espalda », parece que la explicación más convincente es la de « el lugar (la población) situada en la espalda », teniendo en este caso el sufijo probablemente también un valor locativo similar al señalado para el descendiente del genitivo latino de Armendaritze, Auritz, Beraskoitz o Ilurdotz por ejemplo, con lo que en Alkotz, Urotz, Urrotz, Usotz etc., en principio, podríamos partir tanto de uno como de otro
    (...)

    Que: Herriak, antroponimoa
    : Lapurdi, Nafarroa
    Origine: SAL.OZ

  • beraskoitz - (2011) SAL.OZ , 43. or.
    (...)
    Allotz (Alloz, N) // Como se ha dicho más arriba, no todos los topónimos de origen antroponímico presentan alguna variante con final en –itz como Agoitz, Itoitz o Beraskoitz; a veces es el nombre latino de la base, no la documentación, el que nos hace ver que el sufijo procede De toponimia vasco-pirenaica: sobre el sufijo -otz, -oz(e) en última instancia del genitivo latino: esto ocurre, por ejemplo, en Allotz (Alloz, N), que parece proceder del genitivo del nombre Alionius, atestiguado también como Alioni (véase MARTÍNEZ 2007, p. 138 [5. oharra: Agradezco a la onomasta Ana Boullón la información que tan amablemente me facilitó sobre toponimia gallega]). Sin embargo, creo probable, teniendo en cuenta el carácter de la toponimia vasca, que Allotz proceda del nombre latino Alius (SOLIN & SALOMIES 1994, p. 13) declinado según el modelo *Alio, Alionis; es decir, estaríamos ante un topónimo « elíptico » (PIEL 1984, p. 7; véase también CARO BAROJA 1945, p. 113) del tipo de *(fundus) Alionis, del mismo origen que el portugues Alhôes (MARTÍNEZ 2007, p. 139), a no ser, claro está, que se trate de una variante tardía, ya romance, de *Allo al que se le ha añadido el sufijo de posesión –tz
    (...)

    Que: Herria
    : Lapurdi
    Origine: SAL.OZ

  • briscous - (2017) INSEE.64.17 , 1.13.147, 6. or.
    (...)
    Arrondissement: 1 / Canton: 13 / Commune: 147 / Communes: Briscous / Population totale: 2707 / Population municipale: 2655 / Population comptée à part: 52
    (...)

    Que: Udalerria
    : Pirinio Atlantikoak
    Origine: INSEE.64.17

  • Briscous (officiel)
  • Briscous (français)
UTM:
ETRS89 30T X.635245 Y.4813009
Coordonnées:
Lon.1º19'36"W - Lat.43º27'32"N

Cartographie:

Siège social

  • B
  • BISCAYE
  • Plaza Barria, 15.
    48005 BILBAO
  • +34 944 15 81 55
  • info@euskaltzaindia.eus

Centre de recherche

  • V
  • LUIS VILLASANTE
  • Tolare baserria. Almortza bidea, 6.
    20018 SAINT SÉBASTIEN
  • +34 943 42 80 50
  • donostiaordez@euskaltzaindia.eus

Represéntations

  • A
  • ALABA
  • Gaztelako atea, 54
    01007 VITORIA-GASTEIZ
  • +34 945 23 36 48
  • gasteizordez@euskaltzaindia.eus
  • G
  • GUIPUSKOA
  • Tolare baserria. Almortza bidea, 6
    20018 SAINT SÉBASTIEN
  • +34 943 42 80 50
  • donostiaordez@euskaltzaindia.eus
  • N
  • NAVARRE
  • Oliveto Kondea, 2, 2. solairua
    31002 PAMPELUNE
  • +34 948 22 34 71
  • nafarroaordez@euskaltzaindia.eus

L'association

  • P
  • PAYS BASQUE NORD
  • Château Neuf
    15, place Paul Bert
    64 100 Bayonne
  • +33 (0)559 25 64 26
  • +33 (0)559 59 45 59
  • baionaordez@euskaltzaindia.eus
  • Euskaltzaindia - Real Academia de la Lengua Vasca - Académie de la Langue Basque
  • Plaza Barria, 15. 48005 BILBO
  • +34 944 158 155
  • info@euskaltzaindia.eus
z-library z-lib project
Casino siteleri arasında yerinizi alın, kazançlı çıkmanın keyfini sürün! Heyecanı kaçırmayın.
© 2015 Your Company. All Rights Reserved. Designed By JoomShaper