Pertsona-izenak

(...)
Decreto Foral 16/1989, de 19 de enero, por el que se determina la denominación oficial de los topónimos de la zona vascófona de Navarra. // Artículo único. La denominación oficial de los topónimos de la zona vascófona de Navarra que se relacionan en el Anexo a este Decreto Foral será la legal a todos los efectos dentro del territorio de la Comunidad Foral. // DISPOSICIONES FINALES // 1ª. Se faculta al Consejero de Presidencia e Interior para dictar las disposiciones precisas para el desarrollo y aplicación de este Decreto Foral. // 2ª. Este Decreto Foral entrará en vigor el día siguiente al de su publicación en el "Boletín Oficial" de Navarra. // ANEXO // DENOMINACIÓN OFICIAL DE TOPÓNIMOS DE LA ZONA VASCÓFONA DE NAVARRA // NAFARROAKO HERRI IZENDEGIA // I. Zona Vascófona / I. Euskal Eremua [...] BASABURUA (BARRENA) [...] EZKURRA
(...)

(...)
DECRETO FORAL 253/1993, de 6 de septiembre, sobre la composición y denominaciones de la zonificación “Navarra 2000” Artículo único.- 1. Se establece la composición y denominaciones de la zonificación “Navarra 2000”, que, en castellano y en vascuence, figura en el documento anexo a este Decreto Foral. 2. Esta zonificación se establece sin perjuicio de otras que tengan establecidas o puedan establecer los Departamentos de la Administración de la Comunidad Foral u organismos dependientes de los mismos. DISPOSICIONES FINALES Primera.- Se faculta al Consejero de Economía y Hacienda para que adopte las medidas oportunas para la actualización de la zonificación “Navarra 2000”. Segunda.- El presente Decreto Foral entrará en vigor el día siguiente al de su publicación en el BOLETÍN OFICIAL de Navarra. Pamplona, seis de septiembre de mil novecientos noventa y tres. - El Presidente del Gobierno de Navarra. Juan Cruz Alli Aranguren. - El Consejero de Economía y Hacienda, Juan Ramón Jiménez Pérez.
(...)

(...)
Tradizioz Basaburu Txikia deitu izan den ibarreko hiribildua, Iruñeko merinerriko atlantiar aldean. Haren udal mugapeak (24,2 kilometro karratu) mugakide hauek ditu: Goizueta (I), Eratsun (E), Basaburua (H) eta Leitza (M), azkenik, Ollin erreka tartean dutela. Herria sakonune edo pasagune batean kokaturik dago; Ezkurra ugaldeak mendebaldetik ekialdera ireki du bi aldeetako mendien artean: Zuperrori (1.164 m), hegoaldean, Berueten, eta Irakurri (1.139 m), iparraldean. Klima atlantiarra, euri ugarikoa eta gora-behera termiko samurrekoa. Pagoak, haritzak, gaztainondoak, lizarrak eta urritzak dira eskualde honetako ohiko arbolak. Oihanberrietan, aldiz, pinuak eta haritzak dira. Lurraldearen zatirik handiena (% 89) oihana eta arbolak dira. Gainerakoa larreak (164 Ha) eta laborantzak dira (bazkak, artoa, patatak, barazkiak, sagarrondoak). 1800 urte aldera 2.800 anega arto, 700 gari, 170 banabar, 900 gaztaina eta 400 sagar biltzen zituzten (DGH, 1, 277). HISTORIA: Iruñarri izeneko zutarria eta Ezkaingo Lepoko harrespila daude Eratsungo mugapetik hurbil. Bost sutondoko biztanleria -bostak laborari- zuela agertzen da 1366an. Jauregiko jabeak ziren hemengo jaunak. Parrokiarako bikarioak beren nahierara izendatu eta kentzeko eskubidea zuten; horrela onartu zitzaien bai 1297ko epaian, bai Karlos III.a Nobleak 1403an eman pribilegioan, baita elizbarrutiko epaitegiak 1592an eta 1628an eman epaietan ere (ADP.: C.521, n.29). Halaber, serorak izendatzen zituen eliza zaindu beharrez. 1513an kuartelak barkatzeko eskubidea zuen, eta geroago beste pribilegio batzuk ere bai. Jaurgoa Santacarako markesek eskuratu zuten. Parrokiako babeslea baitzen, jauregiaren jabe Joan Martinez de Ezkurrak elizparrokiako koruan bizitegi bat egiteko agindua eman zuen, serora bertan bizi zedin. Apezpikuaren aginduz kendu baitzen, koruan gela berri bat eraikiarazi zuen, oholez, bikarioa bizitzeko (1569, ADP., C.11.N.6). Haren ondorengoetariko batek, Juan de Ezkurrak, istiluak izan zituen kontzejuarekin, seroraren izendapenaren kariaz (1623, ADP.:C.499, N.3). 1.500 dukat ordainduta, herriko jurisdikzio ertain nahiz behea erdietsi zituen erregerengandik (1630). XVIII. mendearen hondarrean, marragako ehundegiak eta bi irin-errota zebiltzan, baita Santa Krutz ermita ere (DGE, I, 277-278). 1860an ari ziren beti Astoitz eta Sagardiko errotak. Urte hartako Nomenklatoreak 33 borda edo baserriren izenak dakartza. Orduan 641 biztanle zituen. Mendeari 443 zituela eman zion hasiera, eta 552ra ailegatu zen 1950ean. Gaur egun, zentsuan 267 ageri dira (1992).
(...)