Pertsona-izenak

(...)
MAILEGUZKO HITZ BERRIEN ORTOGRAFIAZ // (Grekozko xi eta latinezko x) // Grekotikoak [...] Xenofanes, izen propioa. latinez Xenophanes. -is, grekozko Xenophánês, -ous. Gaztelaniaz Jenófanes idazten da [...] "MAILEBU HITZETAKO X NOLA EMAN EUSKARAZ" PROPOSAMENARI OHARRAK [...] 3. Bi muItzo muetatako erez besterik ez zaigu galdetzen, hau da, x kontsonantearen aurrean doanekoaz eta x bokalen artean agertzen denekoaz, baina hitz grekoetan badira hitzaren hastapeneko x- eta baita akabukoa ere dutenak, hala nola, Xenophánês, -ous, Xenofôn, -ôntos, xenomanía, -as, Xérxês, -ou, xi, -letraren izena-, eta egungo hizkuntzetan erabiltzen diren xenofobia, xerografia, xilografia, alderdi batetik, eta phoinix, -ikos, hápax, bestetik. // 4. Bereziki azkenengo hitzetan, baina ez horietan bakarrik, ks- edo -ks idaztea, latinezko ekstra- berrekailuan bezala, -eta bada latinez mikstu eta abar ere-, oso bakan eta itxura gabeko egiten da, eta are gehiago, Ksenofanes, Ksenofonte eta Kserkses izen porpioetan eta ksi grekozko letraren izenean. Azkenengo hauetan ezinbestekoa da Xenofanes, Xenofonte, Xerxes eta xi idaztea. Horregatik hobe litzateke, gure inguruan korritzen duten mendebal aldeko hizkuntzetan bezala, halakoetan beti x besterik ez hartzea, kultura hitzetarik ks grafia edozein posiziotan zeharo bazterturik latinean edo grekoan x edo xi denean
(...)