Aitzakia, albiste, berri, damu, esperantza, froga, hitz, iritzi, irudipen, itxaropen, itxura, kezka, konfiantza, kontu, marka, promesa, seinale, sentimendu, susmo, uste, zantzu, zurrumurru... eta horrelako izenek gobernatzen dituzten perpaus osagarrietan -(e)lako eta -(e)n atzizkiak erabili behar dira euskara batuan [116. araua]:

Ekonomia gaizki doalako/doan berriak ez gintuzke harritu behar.

Ameriketara joan zen, han hobeto biziko zelako/zen ustean.

Berriro elkar ikusiko dugulako/dugun esperantza ez dut galdu.

Maite gaituztelako/gaituzten seinale da egin diguten harrera beroa.

Era horretako perpaus osagarrietan ez da egoki *-(e)laren, *-(e)neko edo *-(e)naren atzizkiak erabiltzea, ez baitute literatura-tradizioan aski den adinako lekukotasunik. Beraz, gisa honetako perpausak ez dira zuzenak:

*Ekonomia gaizki doalaren berriak ez gintuzke harritu behar (> doalako, doan).

*Ameriketara joan zen, han hobeto biziko zeneko ustean (> zelako, zen).

*Maite gaituztenaren seinale da egin diguten harrera beroa (> gaituztelako, gaituzten).

*Hara eramango dituztenaren beldur dira (> dituztelako, dituzten).

Laster etorriko delako/den berria zabaldu zen (*delaren/*denaren/*deneko berria).

Sendotuz doa klima aldatzen ari delako hipotesia (*delaren/*denaren/*deneko hipotesia).

Bien arteko aukerari buruz, -(e)lako atzizkia euskalki guztietan erabili izan dela dio arauak, eta -(e)n atzizkiaren erabilera, gehienbat, mendebaldeko euskalkietakoa eta berriagoa dela. Datorren urtean ezkonduko zarelako zurrumurrua hedatu da / Datorren urtean ezkonduko zaren zurrumurrua hedatu da. // Gauzak hobetzen ari direlako seinale da hori / Gauzak hobetzen ari diren seinale da hori.