Ageri izan eta agertu bi aditz dira, esanahi berekoak adiera honetan: ‘ikusgai bihurtu, begi-bistan azaldu, ezagun edo ikusgai izan, erakutsi’. Agertuk, hala ere, Euskaltzaindiaren Hiztegian ikus daitekeen bezala, baditu ageri izanek ez dituen beste adiera batzuk ere. [EH]

Arestiko adiera horretan duten alderik aipagarriena aspektu-oposizioan dago:

• ageri izan: aspektu puntukarian erabiltzen da batez ere (hau da, adizkiak markatzen duen ekintza momentu horretan gertatzen denean), ia beti hirugarren pertsonan, eta orainaldian gehienetan; ez dauka -t(z)en partizipio burutugaberik. <Izena + izan> egiturako aditz-moten (lotsa izan, beldur izan, ageri izan, egarri izan...) bereizgarri komuna da hori.

Deskripzio-molde estatikoko testuetan baliatzen da batik bat ageri izan: Garbi ageri da horren bihotz ona. Liburu horretan ere ageri da hitz hori. Tontor horretatik itsasoa ageri da. Ohearen burualdean aitaren erretratua ageri zen. Aldizkari horretan ageri dira xehetasunak. Orduan ageriko dira haien amarruak.

Du aditz-erregimena ere baliatzen du: Ageri du zaharra dela. Aukeratu diren zatiek batasun gutxi ageri dute.

• agertu: egitura normaleko aditza da, aspektu burutugabea ere (-t(z)en) baduena. Aspektu puntukaria ageri izan aditzaren bidez markatzen denez gehienetan, beste aspektu-denboretan agertu erabiltzen da normalean: Aldizkari horretan agertu/agertzen/agertuko dira xehetasunak. Sugetzar bat agertu zitzaion bidean. Ilunpe beltzen artean, haatik, agertu zitzaigun argia. Nahiago baitu bere hutsa estali baino, agertu. Ez dute oraindik beren iritzia agertu. Tontor horretatik agertzen da lainoa joaten denean.