Asko dira -(en)ganako hartzen duten izenak: adeitasun, amodio, debozio, desira, errespetu, erruki, ezinikusi, gorroto, grina, herra, higuin, jaiera, joera, konfiantza, larderia, leialtasun, maitasun, mirespen, onginahi, zaletasun, zintzotasun...

-(en)ganako moldea da nagusi tradizioan, eta ez -ekiko. Honatx hiru hitzen lagin-modukoa:

• maitasuna: elkarrenganako maitasuna da hobestekoa. Horixe da euskal literatura-tradizioan gehien erabiltzen den egitura. Badira elkarrekiko maitasunaren adibideak ere, baina oso-oso gutxi.

• gorrotoa: ‘-(en)ganako gorrotoa’ edota ‘-en kontrako/aurkako gorrotoa’ dira hobestekoak; izan ere, ‘-ekiko gorrotoa’ duen adibiderik ez dago tradizioan.

• konfiantza: ‘-(en)ganako konfiantza’ da hobestekoa, askoz ere erabiliagoak baitira egitura hori edota ‘konfiantza ...-(en)gan’ modukoak. Bestea (-ekiko) gaitzetsi gabe, ordea; izan ere, ‘-eki(la)ko konfiantza’ modukorik aurkitu ez dugun arren, badira horren oinarri izan daitezkeen egiturak: alegia, ‘konfiantza ...-ekin/-gaz’ gisakoak. (→ -ekiko atzizkia)