Genero femeninoa adierazteko aldaera hau —-(t)sa atzizkia— ez da asko ageri Euskaltzaindiaren Hiztegian, eta, ageri bada, markarekin ageri da (gehienetan, Ipar. markarekin: artzaintsa, errientsa, ostalertsa; alarguntsa, eskoliersa...). Forma batzuk, bestalde, ez dira tradiziodunak: alkatesa, *irakaslesa...

Bide desegokitzat jotzen da -(t)sa atzizkidun formak ugaltzea euskara estandarrean. Esate baterako, alarguntsa hitza (emakume alarguna) euskararen eremuan ipar-ekialdean bakarrik erabili da tradizioan. Gainerako eremuetan, alargun erabili da, gizonezkoentzat zein emakumezkoentzat (Orotariko Euskal Hiztegiak dio ia segurua dela antzina alargun hitza emakumezkoei bakarrik zegokiela). Beraz, alargun hitza nahikoa da gizonezko alarguna zein emakumezko alarguna adierazteko.

Genero-marka beharrezkoa ez delako edo beste modu batean eman lezakeelako, aise moldatzen da euskara atzizki hori gabe: aktore/antzezle, alkate (jaun/andre), (andre/gizon) alargun, (andre/gizon) artzain... [EH]