1.
(Lar) . (Sust.).Descontento. Kontentu uste neben orduan / oi jatort deskontentua.Lazarraga A, 1143v.
Kontentu-deskontentuak puntu baten / laster etorten dira enegana. Ib. A17, 1186v.
Iñor ez det para nai / nik deskontentuban. AzpPr 104.
sense-2
2.
+deskontent. (Adj.).Descontento. Nork ere hainitz bizio baitu, deskontent da. SPPhil 527 (He 535 deskonten [sic] eta nekhetsu).
Ezlegókela ain deskontént gure Jauna inférnuan nola biótz bekatárian. LE(
inBOEanm 419
).
Deskontentu izateko edo kejarik izateko motiborik batere eztet. Gco I 420.
Oraindik deskontentu / esan zutenakin. Bil 32.
Oso illun ta deskontentu, iñor berari itzegiten trebetu ezin zan moduan. BvAsL 28.
Toki txarrian zela, / Deskontent zirela, / Kondizioniak ere / Garratzak zuztela...(1930). LuzKant 89.