(BNc, Sc ap. A; VocS , VocBN , Arch VocGr , Dv, H), arrabit (Gèze), arraita, arrabeta.
Violín (se aplica tbn. a otros intrumentos de cuerda). "Violon, terme de musique ou de ménétrier" VocBN . "Violon" Dv. "Violon, rebec" H. v. xirribika. Cf. zarrabet.
Manubel Inaziyo, / jo zak arrabeta. Echag 26. Hau [Tubal] izan zen arrabita eta maniura jotzen dutenen aita. "Ipse fuit pater canentium cithara et organo" . Dv Gen 4, 21 (Urt xirribika, Ur zitara, Bibl lira). Soinulari jakinak, arrabit musikan, / Lagunekin zabiltzan Aintxarte karrikan. "Bi soldado Baigorriarrak" (ap. DRA). Italianoa eta Frantsesa omen dira arraita baten soinu xarmagarriari konpara daitezkenak. Elsb Fram VII. Hari zen zirribika edo arrabita joiten. Prop 1897, 35. Arrabita pagatiak soñu txarra. Lander (ap. DRA). Lenbizi, arrabitak (biboliñak) ixiltsu erri-eresia entzun-erazten du. Garit Usand 24. Arrabita edo estekinez (cuerda). Ib. 64. Ezarten zian bere botz nasai arrabitaren sonia bezain ezti. Const 40. Sekulako present aldea: erloi, hiro hoditako xizpa, hiru kordetako arrabit, berina-begi eta nik dakita zer oraino. "Épinette" . Ardoy SFran 237.