(SP, Urt III 245, Lar, H), karraiatzaile ( VP ), karraiazale, karriatzaile (V-gip ap. Etxba Eib ), garraiazaile, karreatzaile (T-L), karreatzale, karreiazale (S ap. Lrq ).
(El) que acarrea, transporta. " Berri garraiatzaille, conteur de nouvelles" SP. " Ardo-karraiatzallea, vinatero" VP 31r. "Acarreador" Lar. "Trajinante <trag->" Ib. "Qui porte, supporte" H. "1. camionneur (rare). 2. (le plus souvent) porteur, à dos d'homme ou de toute autre manière" Lrq. "Transporteur" T-L. "Carretero, transportador. Fig. económico, aprovechado. Are karriatzallia, Aritxixotik Fundiziñora. // Txindurrixan antzera dana etxerako karriatzallia " Etxba Eib. v. garraiari.
Haren lekhaio, karga garraiatzaille. SP Phil 187. Predikazále / mundu guziarén / ta karraiazále / zeruráko jendearén. LE Kop 113. Khürütziaren kharreiazale. Ip Imit II 11, 1 (Mst kharreiazale). Kharreatzaileak ziren [...] izerdi uharretan. Elsb Fram 138. [Hilaren] garraiatzaileak. Lap 217 (V 97). Toki batetik bertzera joan nahi duenak eztu karrosarik ez zaldirik, ez eta ere garraiatzailerik. Prop 1894, 241s. [Aita misionest] fedearen garraiazaile. Prop 1897, 191. Sartü zen mandozain, armadako bizigarri karreiazale. Const 26. Murtutsen karreatzaileak. Lf Murtuts 22. Jesus erramu egunean bezala, ez haatik asto xuhaxkaño bat traka traka karreatzale, bainan oto-beribil animalea haren azpiko. SoEg Herr 15-5-1958, 1. Xahakoa undar hutsa emana, ikus azu karreatzalearen itxura eta imurra. Herr 30-10-1958, 4.