Marka-izenek (eta modeloek) ez dute artikulurik hartzen, izen berezi diren aldetik: Ducados erretzeari utzi, eta Winston erretzen hasi da. Remelluri bezain ardo ona da Cañas. Cola Cao hartzen du goizetan. Mégane berria baxuagoa da Focus berria baino... (→ izen bereziak: adierazpen izendatzaileen deklinabidea (leku-izen edo pertsona-izen ez diren izen bereziak))

Hala ere, batzuetan, morfosintaktikoki izen arrunt gisa jokatzen dute. Deklinatze-ondorioetarako, izen arruntak dira: izen arrunt gisa deklinatzen dira. Halaxe gertatzen da, adibidez, marka erabiltzen denean marka horren produktu bat izendatzeko [183. araua, «Adierazpen izendatzaileen deklinabidea»]: Ez du Fariasik erretzen, Montecristoak bakarrik baizik. Seat Leon beltzaren eta Opel Astra zuriaren artean utzi dut neure Golfa. Nire Fiatak 150.000 kilometro baino gehiago ditu.

Erabileraren poderioz, marka-izen batzuk guztiz arrunt bihur daitezke: kolakao beroa, hiru kokakola...; baina testu formaletan Cola Cao beroa, hiru Coca Cola... idatzi behar dira; grafia-aldaketarik gabe, alegia. Generiko bihurtzen direnek, hala nola aspirina edo errimel, grafia-aldaketak izaten dituzte, eta, izen arrunt bilakatuak direnez, hiztegietan agertzen dira: Eska ezazu aspirina bat.