Zenbatzaileek sintagma mugagabeak eratzen dituzte gehienetan, baina, komunztadura mugagaberik ez dagoenez, aditzarekin singularreko edo pluraleko jokoa egin behar dute.

Zenbatzaile zehaztuak. Tradizioak diferenteak diren arren (ekialdekoek joera handiagoa dute halako izen-sintagmak singulartzat hartzeko), aditza pluralean emateko joera da nagusi (bat zenbatzailearen kasuan izan ezik, jakina): 10 urte bete ditu. 17 urte ditut. Hiru liburu irakurri ditut.

Nolanahi ere, badira aditz batzuk jokamolde bere-berea dutenak: → iraun; → neurtu; → pisatu; → balio izan.

Zenbatzaile zehaztugabeak. Singularrean nahiz pluralean egin dezakete komunztadura (batzuk da salbuespena). Euskaltzaindiaren Hiztegiak argi adierazten du zein den bakoitzaren ohitura nagusia. Adibideak:

• asko/gutxi: Musikari asko izan da/dira plazan. Sagar asko landatu genuen/genituen.
• zenbait, hainbat: Emakume zenbaitek hala ulertzen du/dute hori.
• anitz: Sagar ustel anitz ekarri dugu/ditugu.
• franko: Bada/Badira franko deabru santu itxura duena/dutenak.
• batzuk: Gezur batzuk esan dizkiot.

Badira zenbatzaile zehaztugabe gehiago ere. Testuinguruaren arabera, bi multzotan bana daitezke:

• singularreko komunztadura dutenak gehienbat: pixka bat, apur(txo) bat, xorta bat, puxka bat, pittin bat... Adibidez: Ogi pixka bat hartu zuen. Eman zion ardo xorta bat.

• singularrekoa zein pluralekoa izan dezaketenak: makina bat, dexente, aski, ugari, nahiko, mordo, pila (bat)... Adibidez: Makina bat liburu irakurri dut/ditut uda honetan. Laudorio ugari izan zuen/ zituen. Argazki mordoa argitaratu zuten/zituzten.

ZATIAK (erdia, herena, laurdena) ETA KOMUNZTADURA: → erdi.

GEHIEN eta GUTXIENen KOMUNZTADURA: → gehien ≠ gehiago.