Zer adierazi nahi den, biak izan litezke egokiak era honetako segidetan: <aditz-izena + genitibo-lotura + izena>. Adibideak: irakurtzeko premia /irrika/ohitura...; irakurtzearen plazer/ondorio/arrisku...
Izen-sail handi batekin, -ko bidez egiten da lotura hori: -t(z)eko (eta maiz ZERTA(RA)KO galdera onartzen du): joateko gogoa/asmoa/desira/borondatea; irauteko indarra/ahala/boterea; gelditzeko eskubidea; alde egiteko erabakia/deliberoa; mintzatzeko modua/moldea/era/tankera; erretzeko ohitura...
-t(z)earen egitura ere onar dezakete, inoiz, horietariko batzuek, baina bestelako esanahi batekin: irautearen indarra, adibidez. Funtsean, izen gobernatzaile bakoitzaren semantikaren arabera erabakitzen dira aukerak. -t(z)earen hartzeko, adiera abstraktuko izena behar du (arrisku, mesede, onura, abantaila, kalte, zorigaitz...). Kasu askotan, -t(z)eko da aukera bakarra: bultzatzeko helburua, ezkontzeko baldintza...
EUSKALTZAINDIA. “Lexikoa: ohitura (egitearen/egiteko ohitura)”, Jagonet galde-erantzunak.
PETRIRENA, Patxi (2011). Morfosintaxiaren inguruko zalantzak eta argibideak. Gasteiz: Ikasmaterialen Aholku Batzordea (EIMA)-Eusko Jaurlaritza (72).