Gertatzeko puntuan dagoen baina oraindik gertatu ez den zerbait adierazten du -t(z)ear menderagailuak. Denbora-adiera du, beraz. Ekialdeko euskalkietan erabili izan da batik bat tradizioan, baina asko hedatu da euskara batuan ere.
Aditz-perifrasiak osatzen ditu:
- da erregimeneko aditzekin, <-t(z)ear + izan, egon>. Gaixo hori hiltzear da(go). Gu irten ginenean, elurra hastear zen/zegoen.
- du erregimenekoekin, <-t(z)ear + ukan, eduki>. Zuk emandako liburua irakurtzear dut/daukat. Irteteko garaia iritsi zenean, lana bukatzear nuen/neukan.
Baliokideak ditu -t(z)eko zorian (Hiltzeko zorian zegoen); -tu beharrean/beharrik (Ito beharrean zebilen); -tu hurren/hurran (Film hori amaitu hurren da. Hil hurran zegoen).
EUSKALTZAINDIA (1987). Euskal Gramatika. Lehen Urratsak II (EGLU II). Bilbo: Euskaltzaindia (480).
—(2011). Euskal Gramatika. Lehen Urratsak VII (EGLU VII). Bilbo: Euskaltzaindia (499).
—(2002). Euskal Gramatika Laburra: Perpaus Bakuna. Bilbo: Euskaltzaindia (429).