-rako eta -entzat (= -endako Andonirentzat erosi dut liburu hau); bizigabeen kasuan, -rako (Trenerako erosi dut liburu hau). Edozelan ere, sarri, testuinguruak esango digu bizidun gisa ala bizigabe gisa ulertu behar ditugun izenak; alegia, hizkuntzarentzat, Euskaltzaindiarentzat, batzarrarentzat, elizarentzat, herriarentzat ulertzen ditugun ala hizkuntzarako, Euskaltzaindirako, etab. Bi moldeak dira posible horietan.
) atzizkiak ezberdintzera jotzen da normalean. Bizidun-zantzua duen izenak -entzat hartzen du (
Zenbaitetan biak dira zilegi: Eztarriarentzat/Eztarrirako ona da eztia. Kirola egitea ona da osasunerako/osasunarentzat, odolaren zirkulazioarentzat/zirkulaziorako eta gisakoetan.
Predikatuaren arabera, kasu bat edo bestea eska dezakete izenek: Ariketa hau libururako gordeko dugu. / Liburuarentzat, ona da ariketa asko izatea (Liburuaren mesederako da ariketa asko izatea).
Beste batzuetan, gauza ezberdinak adierazten dituzte: pianorako pieza (‘pianoz jotzeko pieza’) ≠ pianoarentzako pieza (‘tresnak behar duen pieza bat’); hari-laukoterako konposizioa (‘konposizio-mota’) ≠ (halako) hari-laukotearentzako konposizioa (‘zein laukoterentzako’ adierazten du).
EUSKALTZAINDIA (1991). Euskal Gramatika. Lehen Urratsak I (EGLU I). Bilbo: Euskaltzaindia (261-265).
—(2002). Euskal Gramatika Laburra: Perpaus Bakuna. Bilbo: Euskaltzaindia (489-491).
— “Helburua adieraztea: -rako, -rentzat /-tzeko (etxerako / etxearentzat / etxea erosteko)”, Jagonet galde-erantzunak.
PETRIRENA, Patxi (2011). Morfosintaxiaren inguruko zalantzak eta argibideak. Gasteiz: Ikasmaterialen Aholku Batzordea (EIMA)-Eusko Jaurlaritza (187).