1.
(BeraLzM) . (Adj.).Provechoso, beneficioso, útil. Tr. Documentado en autores meridionales del s. XX. En DFrec hay 24 ejs., meridionales.
Asmo onuragarri au aurrera eruaten.(1918). ForuAB 125.
Argia-k argitaratu ditun iru liburu guztiz onuragarrik. ArgiDL 170.
Aldi onuragarria... / zuzen jarraitzen dabenentzako / zeruko bultzi-bidia. Enb 204.
Ilberan baño ilgoran iltzea onuragarrigoa dala batzuek sinisten dute. JMBELG 82.
Ben-benaz onuragarri da orduaren aurreratze au.EAEg 10-4-1937, 1471.
Aspaldiz-gero il niñunan, ildakoei onuragarri izatearren. 'Prestar ayuda'
.ZaitSof 177.
Leloa ez baiña esana iastatzean oitura au txit onuragarria derizkiot. "Utilitatem"
.OrAitork 285.
Irlandarazko lehen textuek zaharrantz gehiago erakusten dute [...], horrengatik onuragarriago da beti horren jakilegoaren bilatzea. MdePr 217.
Ona emen paisajeari dagozkion bi iritziak: onuragarri edo utilitarioa eta edergarri edo estetikoa. Egan 1955 (1-2), 8.
Nik neuk zuzenaren bizitza onuragarriagotzat dut. ZaitPlat 140.
Auteskundeak egitea, onuragarria ei zan beti bere, erriarentzat. ErkiagBatB 69.
Lege txiki bat jarriko neuke / guztion onuragarri. BEnbNereA 53.
Landa elkorrai su ematea ere onuragarria izan oi da maiz. IbiñVirgil 71.
Alkarrizketa onuragarri / egizkoak sortu. Olea 202.
Aldakuntza barri au oso onuragarria izan zan. Gerrika 128.
Itunbek lan ederra eta onuragarria egin duela. MEIG II 85.
sense-2
2.(Uso sust.).Provecho, utilidad. Gizon itxu bategandik onuragarririk ba ote?'¿Qué utilidad?'
.ZaitSof 107.