1.
(V-ger-arr-m ap. A; H (V)),
kurrika (G-goi ap. AApend). Rencor. Gogora egizu ea iñori gorrotorik, kurrukarik edo ikusi-ezin andirik izan [...] deutsazunez. AñEL2 142.
Adiskidetasuneko bidean ipiñi, kurruka ta gorrotoak kendu. AgAL 157.
Kurruka izan liteken poztasunezko keñada bat ezin gorderik. AlzRam 79.
Kurrukea eukotsan bakandereak Bertoldari beñolatik. Otx 67.
sense-2
2.Venganza."
Kurruka esaten dabe askok venganza-ren ordez"AEzale 1897, 38b.
Eztira, ez, azkortuten / katamotx-uleak [...] / Ioane eixetu zan baino / kurruka-suagaz / bere Kontze maiteen / penak iakinagaz. AzcPB 140s (Ur PoBasc 190 bengantza suagaz
).
Aspertuten edo kurrukea gordeten. AEzale 1897, 322a.
Otxoaren semea kurruka (venganza) billa asteko. AgAL 78.
Beste batzuen kurruka-egarriak. Ib. 18.
Kurrukarako deadarrik galgarrienak. Ib. 123.
azpisarrera-1
KURRUKAZ.
Con odio. Onek, kurrukaz da amurruz, atorrea erdi-erditatik etenda, aitari belarrira esan eutsan. ABGuzur 111.
Herak gorrotoz eta kurrukaz beren seme-alaba guziak hil zituen. ZerbAzk 97.