Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(
ill- G? ap. A Lard; H)
Engreírse, enorgullecerse. "Or dabiltza mutillak illarrainduak" (AN-gip).
Baña Jainkoaren deia ontzat artu bearrean, arestian esandako garaipenarekin illarrañdurik, Profetari erantzun zion.
Lard 269.
Loia illarraindu ote diteke bere eraltzallearen aurkez?
Ol Imit III 14, 4 (Pi arrotu).
Itz egin omen zun arroxko, illarraindurik.
Zait Sof 26 (v. tbn. 21, 52, 67, 81 y 87).
Antustez illarraintzea etzait atsegin.
Ib. 140.
Egizko lapurra dutelakoan, illarraintzen dira, ta auzi-gizoneri eskuratzeko baderamate.
"Gloriantur"
.
Or Aitork 141 (v. tbn. 57, 181 y 282).
Ejiptoarren adiskideak izateaz illarraintzen ziren.
Etxde Egan
1961 (1-3), 88.