(SP, Hb, Dv),
dohagabetu (ArchUFH). Hacer(se) desgraciado."Rendre ou devenir malheureux"Lh.
Iru gauza oien kontra ai dira ta aiko ere Euskalerria doakabetu, gaistotu ta ondamendi izugarrian amildu-azitzeko aztalka bizian dabiltzan eta diarduten etsai, arerio eta naaspillazaleak. AranSIgn 206.
Gure alaba zera, ta zu ere arrapatzen zaitu gu doakabetzen gaituen madarikazioak. A.