piko1
1 iz. Ipar. Tresna aho-zorrotz batez eginiko ebakia. Pikoa pikoaren gainera bezala, ukaldi horiek lazki kolpatu zioten bihotza. Ederki dakite jaun horiek, zauriaren gaineko pikoa ematen.
2 iz. Ipar. Esaldi zirikagarria edo mingarria; ateraldi bizia. Ik. zirikada; eztenkada 2. Isilik zegoen Oxalde, lagunen pikoak onez onean hartzen zituela. Bazekien gatza ematen pikoei. Jaun bat dena solas, dena piko. || Osaba-ilobak, beti bezala, piko eta piko hasten zirela. 3 iz. Ipar. Dantzetako jauzi mota, oinak hurbiltzean eta urruntzean datzana. Beldurrez huts eginaraz zezan nik egiten nituen piko eta aizturretarik bat.
4 iz. Ipar. Bertso lerroaren indargunea. Ik. oin1 9. "Pikoak" esatea edo "oinak" esatea berdintsu baita.