eran
1 adb. (-en atzizkiaren edo erlatibozko perpaus baten eskuinean). Ik. bezala 1. Zoratuen eran ibiliko dira jendeak, nora ihes egin ez dakitela. Gauzak datozen eran hartu behar dira. Bakoitzak ahal duen eran. 2 adb. (-tzeko atzizkiaren eskuinean). Guztiek ulertzeko eran azaldua.
3 adb. (Izen soilaren eskuinean). Urkixok atera zuen argitara, 1933ko RIEVen, faksimile eran.
4 adb. (Erlatibozko perpaus baten eskuinean, 'halako eran... non' esapidearen baliokide gisa). Mihia puztu zitzaion, ahoan ezin kabitu zitzaion eran.
5 adb. Ahala, -(e)n neurrian. (Erlatibozko perpaus baten eskuinean). Urteetan helduaz zihoan eran, bertute guztietan aurreratzen zen.