beharrean
1 adb. Zerbait behar delarik, zerbaiten beharra izanik. Zu zara itsasoko izarra eta beharrean daudenen laguntzaile handia. Beharrean dagoenari kontseilu ona ematea.
2 adb. Aipatzen denaren beharra izanik. (Dagokion izen sintagma artikulurik edo kasu markarik gabe, edo sintagma horrek -en atzizkia hartzen duela). Diru beharrean dago. Zerbaiten beharrean daudenei laguntzea.
3 adb. Aipatzen denaren beharra izanik. (Osagarritzat aditz bat partizipio burutuan duela). Ohar batzuk egin beharrean nago. Norbait hautatu beharrean, Lizardi hautatuko genuke askok.
4 adb. -tzeko zorian. (Osagarritzat aditz bat partizipio burutuan duela). Lehertu beharrean dut barrualdea. Erroetatik atera beharrean darabiltza zuhaitzak. Pozez zoratu beharrean zegoen. Zintzurra urratu beharrean ekingo diote kantuari.
5 Behar edo espero zena ez, baizik eta beste zerbait gertatzen denean erabiltzen den hitza. (Partizipio burutuan dagoen aditz baten eskuinean). Ik. ordez. Konpondu beharrean, hondatu egin du. Bazterrik bazter ibili beharrean, hobe genuke (...). "Agindu" jarri beharrean, "agondu" jartzen du. || (Partizipioa ezabaturik). Zerura beharrean, linbora joan zena. 6 adb. bizk. Lanean. Erleak goizetik gaueraino dihardute beharrean, gelditu gabe. Zarata entzutean, laster azaldu ziren inguruan beharrean zebiltzan baserritar batzuk.