arrasto
1 iz. Norbaitek edo zerbaitek egon den lekuan uzten duen seinalea. (Batez ere pluralean erabiltzen da). Ik. aztarna. Gurdiaren arrastoak. Batzuetan arrastoen atzetik joan behar izaten da. 2 iz. Norbaitek edo zerbaitek zerbaitetan edo norbaitengan duen eragina edo uzten duen aztarna. Entrenatzaile berria aurreko sasoiaren erdian ailegatu zen Iruñera; denboraldi honetan gehiago sumatuko da haren arrastoa? O zuzia, esan zioten, zaren gure gidari, pozik jarraikiko gatzaizkio zure arrastoari. Negu Gorriak taldearen eragin itzelaren arrastoari jarraituz.
3 iz. Zerbaitek uzten duen seinalea edo hondarkina. Igarotako bizitza gaiztoaren arrastoak kentzeko. Gaitz luzearen arrastorik gabe. Hazi horren arrastorik gelditzen baldin bada. Lurralde haietan ez da euskararen arrastorik ere gelditzen.
4 iz. Kolpe batez egiten den marra. Edozein hutsarte zuri arrastoz betetzen zuen. Lau arrastoren bitartez erakutsi zigun 1944ko Genova.