-rako eta -entzat (= -endako (→ norendako kasua)) atzizkiak ezberdintzera jotzen da normalean. Bizidun-zantzua duen izenak -entzat hartzen du (Andonirentzat erosi dut liburu hau); bizigabeen kasuan, -rako (Trenerako erosi dut liburu hau). Edozelan ere, sarri, testuinguruak esango digu bizidun gisa ala bizigabe gisa ulertu behar ditugun izenak; alegia, hizkuntzarentzat, Euskaltzaindiarentzat, batzarrarentzat, elizarentzat, herriarentzat ulertzen ditugun ala hizkuntzarako, Euskaltzaindirako, etab. Bi moldeak dira posible horietan. (→ Norako bidea? / Zertarako bidea? (bizikletentzako bidea / bizikletetarako bidea))

Zenbaitetan biak dira zilegi: Eztarriarentzat/Eztarrirako ona da eztia. Kirola egitea ona da osasunerako/osasunarentzat, odolaren zirkulazioarentzat/zirkulaziorako eta gisakoetan.

Predikatuaren arabera, kasu bat edo bestea eska dezakete izenek: Ariketa hau libururako gordeko dugu. / Liburuarentzat, ona da ariketa asko izatea (Liburuaren mesederako da ariketa asko izatea).

Beste batzuetan, gauza ezberdinak adierazten dituzte: pianorako pieza (‘pianoz jotzeko pieza’) ≠ pianoarentzako pieza (‘tresnak behar duen pieza bat’); hari-laukoterako konposizioa (‘konposizio-mota’) ≠ (halako) hari-laukotearentzako konposizioa (‘zein laukoterentzako’ adierazten du).