ezarri, ezar, ezartzen
1 du ad. Ipini; era jakin batean, betekizun jakin baterako ipini. Ik. jarri. Teilatua ezartzeko. Kimu berriak ezartzen. Telefonoa ezarri. Izena ezarri. Ezarri dioten izengoitia ederki dagokio. Paperean ezarri. Etsaigoa ezarriko diat hire eta emaztearen artean. Ezar ezazu zeure fidantzia Jainkoa baitan. Gure hizkuntzaren egoera estuak ezartzen digun eginbeharra. Eta mundua egiterakoan, lege batzuk eta xede batzuk ezarri zituen. Bere lurraldeetan bakea berriro ezartzeko. Ezarri dizkiguzun buruzagien alde. 2 du ad. (Diruaz mintzatuz). % 8,6ren korrituan ezarri. Irabazten zituen sos guztiak ardietan ezartzen zituen.
3 du ad. Zerbaiti edo norbaiti zerbait (zerga bat, neurri bat, zigor bat, beherapen bat...) ezarri. Ik. aplikatu. Judeaz osoki jabetu ziren eta han ezarri errege arrotz bat. Zerga larriak ezarri zizkien beren mendekoei. Zigor gogorra ezarri. Gaztelania bortxaz ezartzen du. Auto elektrikoei bidesari txikiagoak ezartzen dizkiete. Zergaren likidazio-oinarriari ondoko eskalako tasak ezarriko zaizkio. Zuzenbidearen oinarriak hautsita, atzerako eraginez ezarri zitzaion neurria. 4 du ad. Bota. Ardoari ura ezarri.
5 du ad. (Errua) egotzi edo bota. Haurdun gelditzen badira, errurik ez zuenari errua ezarri.